Rok 2023 będzie rokiem Wisławy Szymborskiej

Głos Wisławy Szymborskiej nie traci na aktualności. Po jej wiersze wciąż sięgają kolejne pokolenia czytelników.

Mistrzyni słownej precyzji i przewrotnej prostoty. Jej poezja w błyskotliwy sposób komentowała codzienność, uruchamiając w czytelnikach pytania o sprawy największej wagi. Senat RP właśnie przyjął uchwałę ustanawiającą rok 2023 rokiem Wisławy Szymborskiej.

W 2023 roku przypada setna rocznica urodzin poetki. Z tej okazji Senat RP przyjął uchwałę ustanawiającą rok 2023 rokiem Wisławy Szymborskiej. Będzie to nie tylko okazja do przypomnienia jej twórczości i osoby, lecz również pretekst do przyznania poezji, sztuki niesłusznie zapomnianej, należnego jej miejsca we współczesnym świecie.

Wisława Szymborska urodziła się w 1923 roku. Debiutowała w 1945 w prasie literackiej. W sumie była autorką 12 tomików wierszy oraz dwóch wydanych pośmiertnie. Oprócz tego była eseistką, krytyczką literacką, felietonistką i tłumaczką. Umarła 1 lutego 2012 roku.

Gdy w 1996 roku otrzymała Literacką Nagrodę Nobla, w polskich księgarniach nie było ani jednego tomiku poetki… Szymborska, ceniąca skromne, spokojne życie, uważała fakt przyznania jej nagrody za wielką katastrofę w życiu. Żartowano, że dzieli czas na ten sprzed i po „tragedii sztokholmskiej”.

Świat literatury na tej tragedii niewątpliwie skorzystał. Jej poezja, inteligentna, błyskotliwa, a jednocześnie przystępna w odbiorze, jest wciąż bliska wielu czytelnikom nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Jej wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków. „Tematy, które poruszała w swojej poezji, wciąż są aktualne. Forma, jaką się posługiwała, ciągle zachwyca mistrzostwem” – napisano w uzasadnieniu Senatu.

Obok Wisławy Szymborskiej rok 2023 będzie też rokiem Mikołaja Kopernika i Jana Matejki.

Marta Urbaniak-Piotrowska
Dziennik Kijowski

CYTATY WISŁAWY SZYMBORSKIEJ

  • Albo go kocha albo się uparła. Na dobre, na niedobre i na litość boską.
  • Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez – nie jest prawdziwym człowiekiem.
  • Mnie się wydaje, że naprawdę zaczynamy mówić za dużo. Wszyscy mówią, mówią, tymczasem tak naprawdę, prawdziwe, warte wypowiedzenia myśli rodzą się trzy, cztery na epokę.
  • Nie ma takiego życia, które by, choć przez chwilę, nie było nieśmiertelne.